جلسه محاکمه عشق بود . عقل قاضی و عشق محکوم ...

به دلیل تبعید به دورترین نقطه مغز یعنی فراموشی قلب تقاضای عفو عشق را داشت ولی همه اعضا با او مخالف بودند .

قلب شروع کرد به طرف داری از عشق ، آهای چشم مگر تو نبودی که هر روز آرزوی دیدن چهره زیبایش را داشتی ؟

ای گوش مگر تو نبودی که در آرزوی شنیدن صدایش بودی ؟

و شما پاها که همیشه در حال رفتن به سویش بودید ؟

حالا چرا این چنین با او مخالفید ؟

همه اعضا رو برگرداندند و به نشانه اعتراض جلسه را ترک کردن و تنها عقل و قلب در جلسه ماندند

عقل گفت : دیدی قلب همه از عشق بیزارند ولی متحیرند با وجودی که عشق بیشتر از همه تو را آزرده چرا هنوز از او حمایت می کنی ؟

قلب نالید و گفت : من بدون وجود عشق دیگر نخواهم بود و تنها تکه گوشتی هستم که هر ثانیه کار ثانیه قبل را تکرار میکنم فقط با عشق میتوانم یک قلب واقعی باشم

نظرات شما عزیزان:

hamed

ساعت15:31---12 دی 1390

- [ایمیل]

sallam,tabrik migam bloge zibae dari,vali faghat ye chizi ba in matalebe ziyadi ke shoma mizari bad in ghalebe sangini ke entekhab kardi bad ahangam gozashti kheili bloget sangin masalan age bekhad ba gushi bere y sar bezane bayad emshab adreso bezane farda sobh bere bebine hala baz shode bashe ya na/dar har soorat movaffagh bashi

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: